ALBINISMO

Definimos albinismo como a ausencia de pigmentación nun ser vivo debido a unha variación xenética.

A orixe grega da palabra albino significa “luz”, e as súas principais características son:

Ausencia de pigmentación nos ollos, nos que a pupila se ve vermella (cor dos vasos sanguíneos) se o albino é total, ou azul ou grisáceo se o albino é parcial.

Ausencia total ou parcial de pigmentación na pel, pelo, plumaxe, flores…

Existen animais albinos;

plantas albinas;

e, como non, persoas albinas:

Hai dous tipos de albinismo:

• O oculocutáneo: a información xenética alterada debe estar presente en ambos pais. Este tipo de albinismo afecta á pel, ó pelo e ós ollos.

• O ocular: Afecta únicamente ós ollos e so os varóns o manifestan. As nais son as que aportan o xen, pero non o padecen.

A cor vermella dos ollos dos albinos totais encabeza a lista das cores de ollos máis raras do mundo

Seguida polo negro

O violeta

O ámbar E o verde

Os problemas máis comúns que provoca esta variación xenética son:

As persoas con albinismo non teñen posibilidade de protexerse frente a radiación solar, nin de poñerse morenas, polo que son máis propensas a queimarse ou contraer cáncer de pel.

Padecen fotofobia, polo que deben levar lentes especiales que incorporen aletas laterais que impidan a entrada de luz.

A súa agudeza visual é do 10%, é dicir, unha persoa con albinismo ve a 6 metros o que unha persona sen albinismo vería con similar nitidez desde 60 metros (o que lles impide conducir).

Ademáis acostuman a padecer astigmatismo e estrabismo.

• Sufren nigtasmo, un movemento involuntario e rápido dos globos oculares, que normalmente é horizontal pero que tamén pode ser vertical.

En Europa e América nace un albino de cada 20000 persoas. En África nace un albino de cada 4000 persoas debido a que se xuntan entre sí ó ser despreciados polo resto da sociedade

En África os albinos teñen que vencer dous grandes inimigos:a falta de recursos para protexerse do potente sol que dana a súa pel e os seus ollos e…

…as supersticións sobre a súa existencia.

Neste continente existen diferentes lendas sobre os albinos ou “fillos da Lúa”.

A máis extendida é a crenza en que son fillos do demo e de que o seu sangue e os seus órganos mesturados con unha pócima á que chaman “muti” atraerán á boa fortuna.

Por esta razón son marxinados, perseguidos e atacados brutalmente.

A opción máis intelixente é agocharse nun refuxio para albinos menores de idade.

Os membros dos albinos son vendidos nun mercado negro e un meigo pode chegar a pagar 3000 euros por unha man.