MORFOLOXÍA E ESTRUTURA URBANA: OS PLANOS URBANOS

O plano urbano é a representación cartográfica dunha cidade, empregando grandes escalas ( entre 1:10.000 e 1:500 ), é dicir reproducen zonas reducidas con gran detalle

Fotografía aérea de

ValenciaPlano da cidade de Valencia

Os planos son ferramentas esenciais para analizar tanto a morfoloxía como a estrutura

urbanasA Morfoloxia urbana faría referencia ao aspecto externo, visible, que ten a cidade ( a paisaxe urbana )

A disposición das rúas e das vivendas, a distribución dos espazos públicos e privados, dos espazos construídos e dos libres…

Nunha cidade o trazado viario actúa como o

elemento organizador da cidade xa que non só

permite desprazarse polo seu interior, senón que

tamén articula e define a trama urbana, delimitando a disposición dos rueiros e

dos edificios

A estrutura urbana designa as distintas funcións que se desenvolven nos distintos sectores, barrios, en que podemos dividir a cidade

Por último, o plano urbano reflicte unha determinada evolución histórica, sendo,pois, un documento revelador do paso do tempo

Selectividade. Xuño 2002

Orientacións: Tipoloxía de imaxe ( sistema de representación, tipo de información, escala ) feito que representa, tipo de trama, secuencia de evolución histórica do feito representado

1. No comentario dunha cidade o primeiro que hai que reseñar é cal é

o seu

emplazamento/topografía

Nunha chaira, nun outeiro, no litoral, xunto a un río

O emplazamento dunha cidade está intimamente relacionado cos circuntancias que determinaron a súa orixe

Ao mesmo tempo o lugar onde se asenta unha cidade condiciona o seu propio desenvolvemento ( elementos físicos que determinaron, dificultando

ou favorecendo, o crecemento do núcleo )

2. A tipoloxía do plano

As cidades españolas soen presentar planos compostos ou mixtos, xa que teñen unha longa historia e cada parte da cidade ten unha morfoloxía diferente

Irregulares

Regulares

Radiocéntrico

Lineal

Ortogonal

Regulares

Radiocéntrico

Lineal

Ortogonal

Irregulares

O estudio da rede viaria e dos espazos libres débese completar coa análise da distribución das superficies construídas, a trama urbana, é dicir, a disposición dos edificios (compacta ou aberta ), e as construccións ( que poden ser colectivas e en alturas ou individuais )

1. A cidade preindustrial. Os centros históricos

Sería a parte da cidade anterior á expansión urbana do século XIX

Está caracterizada pola presencia dun plano máis ou menos irregular, coas rúas estreitas e sinuosas, e unha trama urbana moi compacta e cerrada resultado da presencia dun perímetro amurallado

1. A cidade preindustrial. Os centros históricos

Acumula distintos elementos pertencentes as diferentes etapas históricas, os edificios máis

emblemáticos da cidade

Predominan as casas de baixa altura, casas e vivendas unifamiliares con patios interioers, construídas cos materiais tradicionais ( pedra, madeira, ladrillo… )