Pórtico da Gloria
description
Transcript of Pórtico da Gloria
Fernando II, rey de León contrata en 1168 al Maestro Mateo para terminar la Catedral
Conviene a la regia majestad atender mejor a aquellos que le son conocidos por mostrar obediencia fielmente, y especialmente a aquellos que son notorios por dedicar sus servicios a los santuarios y lugares de Dios. Por estas cosas, yo, Fernando, rey de las Españas, por amor de Dios, por quien reinan los reyes, y por la reverencia de Santiago, piísimo patrón nuestro, como pensión, te doy y concedo a ti, maestro Mateo, que posees la primacía y el magisterio de la obra del citado apóstol, cada año la percepción de dos marcos a la semana, sobre mi mitad de moneda de Santiago, y que lo que falte una semana sea suplido en la otra, de manera que esta percepción te represente 100 morabatinos anuales. Esta pensión, este don, te doy durante toda tu vida, para que siempre la tengas, y para la obra de Santiago, y sea mejor para tu persona; y aquellos que vieran, velen y se dediquen con afición a la citada obra.
En el año de la Encarnación del Señor de 1188, era 1226, en el día de las calendas de abril, los dinteles de los pórticos principales de la iglesia del bienaventurado Santiago fueron colocados por el Maestro Mateo, que dirigió la obra desde los cimientos de los mismos portales
ANO AB INCARNATIONE DNI MCLXXXVIII ERA ICCXXVI DIE KL.APRILIS SUPER LIMINARIA PRINCIPALIUM PORTALIUM ECCLESIEBEATI JACOBI SUNT COLLACATA PER MAGISTRU MATHEUM QUI A FUNDAMENTIS IPSORUM PORTALIUM GESSIT MAGISTERIUM
CRIPTA
Sol e Lúa nas claves das bóvedas
TRIBUNA
Agnus Dei na clave da bóveda
PÓRTICO
Antigo Testamento Novo Testamento A GLORIA
Basas con figuras de monstros: as bestas apocalípticas vencidas
SOPORTES
Na basa do parteluz, un home barbado, quizais Sansón, dominando a dous leóns
No lado contrario, axeonllado en actitude de penitente, o mestre Mateo (santo dos croques)
Parteluz - capitel coa Santísima Trindade, en alusión á natureza divina de Cristo- no fuste a árbore de Jessé simboliza a xenealoxía de Cristo
Estatuas-columna das xambas - lado esquerdo: os profetas do Antigo Testamento
De longas barbas e portando rolos pois non son autores de escritos
Abdiás Amós Oseas Joel
Jeremías Daniel Isaías Moisés
Estatuas-columna das xambas - lado dereito: os apóstolos do Novo Testamento
De curtas e coidadas, portan códices pois son autores de escritos
Pedro Pablo Santiago Juan
BartoloméTomás
Andrés Mateo
No alto do parteluz, Santiago sedente con bastón de peregrino, acolle o peregrinoNa mán dereita porta un pergamino coa escrita Deus envíame
No capitel, as tentacións de Cristo en tres caras; na que mira ao interior do templo, rezan dous anxos axeonllados
Arcadas laterais sen tímpanos e con tres arquivoltas
Conectan os arcos laterais co arco central, figuras que transportan as almas dos benaventurados en forma de nenos espidos, imaxe simbólica do nacemento á vida eterna
Esquerda, Cristo descende aos infernos para liberar os xustos
Deus entre Adán e Eva
Dereita, o Xuízo Final
As cabezas de Cristo e San Miguel separan xustos de pecadores
Anxos chaman ao Xuízo Final
Arco central, o único con tímpano
Cristo en maxestade, amosandoas chagas, con dous anxosincensiarios no alto e rodeado dos catro evanxelistas escribindo
San Xoán escribe sobre unha aguia
San Lucas escribe sobre un touro
San Marcos escribe sobre un león
Abaixo, a cada lado, anxos portando os instrumentos da Paixón
Arriba, a cada lado, as tribos de Israel e os benaventurados.
Dispostos a comezar o canto litúrxico
Na arquivolta, os 24 anciáns afinan os instrumentos musicais. Simbolizan as 24 clases de cantores e sacerdotes do antigo templo de Xerusalén
SECUELAS
S Martiño de Noia
Pórtico del Paraíso. Catedral de Ourense
San Lorenzo de Carboeiro
Santo Domingo de Soria