1. LAMIARAN PUNTAKO LAMIA Orain dela urte asko eta asko, bikote
oso alai bat za mari eta patxiko deitutakoak. 4 haur zituzten 4-rak
mutilak, eurak neska bat nai zuten eta horreegaitik egunero
demikuko birjinarengana joaten ziran otoitz egitera. Egun
horreetako baten lamiaran puntan gelditu zira, han paisaia ikuste
zegozan: bermeo herria, izaro irla... demikurako bidean halako
batean zuhaitz baten igonda lamina bat aurkitu zuten - nora zoaze?
- galdetu eutson laminak - demikuko birjinarengana erantzun eutson
bikoteak - zer egitera berriro galdetu eutson - otoitz guk umea
euki nai dogulako baina ez betiko moduan mutila neska baizik-
berriron erantzun eutson bikoteak laminak tratu bat egiteko esan
zion bikoteari, beran magiarekin neska bat eukiko ebela baina
horreen ordez bre lehen iloba hau da neska dena emon beharko
eutzela. Bikoteak baietz esan eban euren ametsa zelako neska bat
eukitea. 9 hilabete igaro onderen Izarra txikia jaio zan, denbora
aurrera joan ahala Izarra handitu egin zan, eta neskatxa eder bat
bihurtu. Eskondu eta haurdun gelditu zan. Bere alabari Olatz izena
jarri eutson, aitona Patxikok mendian etxea egin eutson laminak ez
arrapatzeko, baina laminaren boterearenkin gaixorik jarri zuen
Olatz txikia. Konturatu zirenean laminarengana eroan zuten umea eta
laminaren alboan hasi zan. Zelan ulertuko dau anttonek hau mesedez
aita! - esan eutson Izrrak aitari. Ulertuten ba Izarra eantzun
eutson Patxikok. Gau euritsu batean Izarra lo zegoen eta bat batean
izartu zan, han lamina bat zegoan. egon trankil ondo nau laminagaz
esan eutsan zu zara alaba? - erantzun eutsan Izarrak baina bat
batean lamina desagertu zan, Izarra negarrez utziz. Marik eta
patxikok iloba gehiago euki ebezan. Hala bazan al ez bazan sar
dadila kalabazan eta atera dadila Bermeoko plazan