O río que nos une
Unha ol lada ao Anllóns desde A
LarachaIES Agra de Leborís
Desde o seu nacemento a carón do Xalo, até desembocar na ría de Corme e Laxe, o Anllóns convértese na columna vertebral de Bergantiños.
Testemuña milenaria dos cambios na paisaxe ao seu paso pola Laracha
contempla
como matos e pradeiras gañaron terreo nas zonas máis altas
A paisaxe agraria de pequenas parcelas separadas por sebes de arbustos
autóctonos
Plantacións forestais
Eucaliptos
Piñeiros
Chopos
Castiñeiros
O bosque de ribeira protexe o río como
un tesouro
Ameneiros e freixos compiten polo dominio do ceo.
Outras árbores son quen de sobrevivir máis preto do chan, á procura dun oco no que medrar.
Ou agochadas baixo a sombra das máis altas
Á hedra non l le queda outra que gavear na procura de luz.
E aos carballos mesmo non l les importa estar un pouco máis lonxe da auga
Sombra e humidade, son as condicións que atopan as plantas do sotobosque.
Aquí teñen os fentos un hábitat perfecto.
O bosque de ribeira e o río forman unha enorme despensa para incontábeis especies de insectos, vermes, arácnidos, moluscos, crustáceos, …
Peixes, anfibios, réptiles,…
Aves, …
E mamíferos.
Pero este refuxio de biodiversidade vese constantemente ameazado polas actividades humanas.
Introducimos especies invasoras que compiten coas autóctonas.
Contaminamos as augas, eliminamos a vexetación da ribeira, …
Nós sempre poderemos atopar traballo noutro conto, pero o bosque xa nunca será o mesmo.
QUE OS NOSOS RÍOS SIGAN VIVOS
Aínda estamos a tempo de conservar vivos moitos dos nosos ríos, de preservar as comunidades que só neles e nas súas beiras teñen acougo.
IES Agra de Leborís A Laracha
Top Related