“Qué é un adolescente?” IES FIN DO CAMIÑO
21 DE NOVEMBRO DO 2012
GRUPO DE FAMILIAS
OS NOSOS ADOLESCENTES
• QUE É SER ADOLESCENTE?
• A RELACIÓN COA FAMILIA.
• A NECESIDADE DAS NORMAS
• CONSELLOS PARA AS FAMILIAS DURANTE A ADOLESCENCIA.
PENSAMENTOS….
• “Non coñezo a meu fill@”? • “Que lle está a pasar? • Dende que vai o instituto non hai quen o /a aguante!!!!!, e non o
entendo, sempre foi moi estudoso e facía caso … • Agora xa non me conta nada, pasa o día encerrado na súa habitación
….. • Non estuda, é desobediente, está todo o día pensando ( sabe deus en
que! )…. • Quen mo ía dicir pero prefería erguerme as dúas da mañá cando se
espertaba de pequeno … total agora non durmo igual e paso toda a noite preocupada..
• E non se poderán vestir “normais”???.....
PENSAMENTOS….
Estes pensamentos e outros parecidos pasan polas vosas cabezas … ACTIVIDADE UN: Propóñovos unha actividade para empezar. Aínda que nesta etapa parece que estamos máis pendentes das cousas que os nosos fillos/as adolescentes fan mal ou son máis negativas , é importante resaltar os valores que teñen, as novas habilidades ….. Por iso agora vamos a intentar pensar e enumerar polo menos 3 aspectos positivos que teñen os vos@s fill@s adolescentes.
ADOLESCENCIA: CAMBIOS FÍSICOS
Desenvolvemento físico
ACELERACIÓN NO RITMO DE CRECEMENTO:
Incremento da estatura e do peso.
Torpeza nos movementos.
Aspecto corporal desgarbado.
MADURACIÓN SEXUAL:
Aparición de vello , cambios voz,
vello facial.
Crecemento de senos e anchura na pelves.
Maduración de órganos sexuais.
Aparición da regra.
Exaculacións
Que implica : Preocupacións por aspecto físico:
• Cambios rápidos na súa imaxe os que os e teñen que adaptar rapidamente.
• Preocupación por espinillas, altura, gordura, nariz, boca, grasa, pelo.
• Queixas constantes polo seu aspecto físico
• Aparición de manifestacións narcisitas
Ritmo de crecemento e desenvolvemento
• Maduración demasiado precoz o tardía
• Gústalles madurar ao mesmo tempo que os demais.
• Complexos, angustias, vergoña ….
Cansancio e apatía permanente.
• Apetito aparente( comer en exceso) ou pola contra inapetencia ( tenden a comer pouco)
• Consumo de comida -basura
• Obesidade, anorexia……
ADOLESCENCIA: CAMBIOS PSICOLÓXICOS
Características psicolóxicas
AUTOAFIRMACIÓN:
• Afirmación da súa personalidade, relato persoal.
BUSCA DE IDENTIDADE PERSOAL:
• Busca de si mesmo.
• Descubrimento de valores
• Gusto pola discusión e defender a opinión contraria.
• Incremento do dominio da súa capacidade de comunicación.
EGOCENTRISMO
SENTIDO CRITICO
• Descubrimento de valores( agora xa non vale con dicirlles isto o fas porque cho digo eu, necesitan que teña unha lóxica para eles)
Que implica : Confianza excesiva nas súas propias ideas.
• Só importa o que el di.
• Brotes de egocentrismo
Inestabilidade Emocional.
• Cambios inesperados de humor.
• Reacciones imprevistas y descontroladas.
• Agresividade nos seus actos, que non quere dicir violencia ( ex. Golpe para cerrar a porta da súa habitación)
• Oscilación entre sentimentos de inferioridade e superioridade.( hai veces que parece un neniño e outras parece un descoñecido)
Abandono de moitas das actividades coa familia
• Negación de ir a comidas familiares ou eventos ca familia.
• Pasa o día na súa habitación
• Non fala.
ADOLESCENCIA: CAMBIOS SOCIAIS-AFECTIVOS
Características BÚSQUEDA DA SÚA INDEPENDENCIA
• Necesidade de buscar o seu sitio, emanciparse da familia e querer ser libre (“déixame, estou a facer as miñas cousas”)
IDEALISMO SOCIAL E PREOCUPACIÓNS ÉTICAS
• Antes facían as cousas por medo o castigo, agora buscan que as cousas teñan lóxica, a súa lóxica que non ten porque coincidir coa dos demais.
• Radicalismo.
• Intolerante coas posición contrarias
IMPORTANCIA DA PANDILLA, DOS IGUAIS.
PREOCUPACIÓN POR RELACIÓNS DE PARELLA
Que implica :
Radicalismo cos da súa familia. Conformistas co seu grupo de iguais: • Tenden a ser conformistas coas normas do grupo. • Senten a necesidade de ser aceptado polo grupo. • Seguen facilmente os ditados da moda que se lles
presenta como propia da idade. Rebelde sen causa cos da casa: • Tenden a desobediencia a familia e o profesorado cando
antes eran as persoas que máis autoridade tiñan para eles.
• Actitudes presuntuosas e desafiantes ( en maior ou menor grao, parece que sempre teñen o non na boca)
A pandilla, o amor….. • Mentres antes tiñan amigos ou amigas agora aparecen
as pandillas. • Grupos numerosos de amigos /as • Importancia da amizade. • Necesidade de estar en contacto todo o tempo (teléfono, msm, facebook, whasap….)
ADOLESCENCIA:ACTIVIDADE DÚAS
1º PARTE: lectura do seguinte relato:
Tres generaciones y la misma conversación en el salón……… Abuela, hija y nieta en el salón.
De repente , se oye ....niña sientate bien , levanta los ojos del teclado de vez en cuando , que sólo sabes llegar a casa y ponerte delante de ese aparato , como si los demás no existiésemos para ti!!!
La abuela mira para su hija y piensa que parece que fue ayer cuando ella le decía a su hija -niña levántate del suelo, ven a cenar y cuelga de una vez el teléfono, que llevas dos horas , que sólo sabes llegar a casa y ponerte a hablar por ese aparato, como si los demás no existiésemos para ti!!!
Las mismas palabras que decía a su vez su madre, hace mucho mucho tiempo el día que pasaba el cartero por la puerta de casa , le traía noticias de esa amiga que se había ido del pueblo ....; ella se escondía y los demás dejaban , por un instante , de existir ....
PD: Cómo pasa el tiempo, y ...que poca memoria tenemos!!!!!
ADOLESCENCIA:ACTIVIDADE DÚAS
2º PARTE: CÓMO ERA EU A SÚA IDADE ?.......
Para poder entender a etapa da adolescencia pola que atravesan os nosos fillos sería moi útil recordar a nosa. Por iso, imos a intentar retroceder no tempo e reflexionar sobre algunhas cuestións:
1.Cómo me sentía eu a idade do meu fillo/a? 2.Como era o meu grupo de amigos? 3. Como se comportaba os meus pais? 4. Como me gustaría que se comportarán comigo no momento
da adolescencia? 5. En que se parece o meu fillo/a a min nesta época de cambios
que está a sufrir?
ADOLESCENCIA: ACTIVIDADE DÚAS
3º PARTE: transformacións na adolescencia
O paso de neno a adolescente con leva unhas transformacións, que as veces non son fáciles de aceptar. Imos reflexionar sobre elas.
Que cambios do meu fillo/a adolescente cústame máis aceptar? Exemplo: as malas respostas... Non me da a gana
Que sentimentos me xeneran esos cambios Exemplo: rabia , enfado ….
Que podo facer para aceptalos? Exemplo:Tranquilizarme, ser consciente dos meus sentimentos, negociar...
RELACIÓN COS PAIS/NAIS : Lembra é unha etapa difícil para todos. Vós perdedes ao neno pero o adolescente
encóntrase no medio de dous desexos: ser adulto e por outro o medo a selo
ELES Dende a infancia hai unha
tendencia a buscar a independencia. As rutinas diarias son as que van marcando este proceso ( comer so, vestirse so …).
É na adolescencia cando este proceso de separación convertese en algo decisivo.
O adolescente empeza unha busca na que debe encontrar a súa adultez.
O adolescente busca a independencia.
O adolescente cuestiona todo
VÓS: Moitas das súas reaccións respostan a
necesidade de separación
A FAMILIA DEBE PROPORCIONAR UN ESPAZO SEGURO, DE ACEPTACIÓN ( isto non quere dicir sen normas).
O adolescente busca independencia pero ollo necesita desprenderse aos poucos dos seus vínculos familiares e crear unha relación madura cos seus pais .
Estades desconcertados, ás veces quere ser adulto e ás veces as súas reaccións son unha expresión de regresar a esa infancia onde os pais o solucionaban todo.
Aínda que agora pareza que vos cuestiona todo o día, o adolescente necesita confiar en vós.
RELACIÓN COS PAIS/NAIS :
Aspectos esenciais:
Manter un clima de seguridade e
apoio incondicional
Expresar respecto e valoración constante
Dialogar e axudar a tomar decisións.
Escoitar.
Hai que deixarlle claro que o noso cariño non depende da súa forma de actuar e pensar.
Recoñecendo as súas capacidades, pero asignándolle responsabilidades e recoñecer o seu esforzo no cumprimento das mesmas.
Evitar darlle consellos precipitados, e mellor escoitar e despois facerlle ver o que foi adecuado e o que non.
Que a comunicación non se converta nun intercambio de gritos.
NECESIDADE DE LÍMITES E NORMAS
O feito de que o anterior sexa necesario na educación dun adolescente non quere dicir que non precise normas. Non somos amigos, somos pais dos nosos fillos.
O noso papel como pais é establecer normas claras, pertinentes e razoables(entre un control absoluto e a liberdade total defínese todo un continuo onde os extremos non son recomendables)
A tarefa de facer cumprir as normas nestas idades é complicada. Ata agora abondaba obrigar a cumpriras, pero agora hai que ser capaz de argumentar os motivos e de facer ver a necesidade da norma.
NECESIDADE DE LÍMITES E NORMAS
Existen 3 tipos de normas • AS FUNDAMENTAIS: teñen que ser poucas, claras e pouco matizables en función
das circunstancias e de cumprimento obrigado e innegociable. Exemplo , non agredir a un irmá
• AS IMPORTANTES: deben ser tamén pouco numerosas e moi claras, pero son algo máis matizables en función das circunstancias. Se ben o seu cumprimento global debe ser inevitable, algúns aspectos poden negociarse. Exemplo, a hora de chegada a casa.
• AS ACCESORIAS: regulan aspectos máis circunstancias da vida doméstica. Estas, aínda que deben claras e coñecidas por todos, poden negociarse. Exemplo, manter limpa e ordenada a habitación
Cada familia debe decidir que normas inclúe en cada apartado. Agora ben: se inclúe unha norma entre as fundamentais ( por exemplo, a hora de chegar a casa) debe estar disposto a facela cumprir en cada caso independentemente das circunstancias. E se as inclúe nas accesorias debe estar disposto a negociala segundo os casos.O importante e que unha cousa ou outra, este clara para os fillos e os pais.
Resumindo: As Normas deben ser claras, reais, consistentes e coherentes.
ERROS FRECUENTES QUE DEBILITAN A AUTORIDADE DOS PAIS/NAIS:
A permisividade: os adultos debemos ser o que lles digamos o que está ben e o que está mal e explicarlle o porque. Os rapaces necesitan normas e límites.
Ceder despois de dicir que non: a primeira regra a respectar e a do NON. O NON non se pode negociar. Este é o error máis frecuente e que máis dano fai aos rapaces. Polo tanto antes de dicirlle que non temos que pensalo ben para non dar marcha atrás.
O autoritarismo: é o outro extremo da permisividade. O autoritarismo é intentar que faga todo o que queremos sen contar as súas opinións, sentimentos ….isto é tan negativo como a permisividade.
Gritar, perder o control: aínda que ás veces é difícil non perder o control, isto con leva un deterioro da autoestima do rapaz. Ademais acostumarse e acaba por non facer caso.
Non cumprir as promesas nin as ameazas: con cada promesa ou ameaza non cumprida estamos a perder autoridade. As promesas e as ameazas deben ser realistas e fáciles de aplicar ( un día sen tele ou sen saír é posible, un mes non sería case posible levar a cabo).
Non negociar e non escoitar: isto implica rixidez e inflexibilidade. Un camiño ideal para que na adolescencia se rompan as relacións pais –fillos.
ACTIVIDADE TRES: “ PREGÚNTESE VOSTEDE”
Nesta actividade debemos preguntarnos con que frecuencia?
Moita, bastante, algunha vez, nunca
1. Cedes antes os fillos/as despois de dicir non.
2. Gritades, perdedes o control.
3. Non cumprides as ameazas.
4. Un esixe unhas cousas e outro outras.
5. Lembrádesvos de premiar o que fan ven.
6. Facedes promesas a longo prazo.
7. Poñedes castigos realistas.
8. Repetides as cousas un montón de veces o longo do día.
CONSELLOS PARA AS FAMILIAS DURANTE A ADOLESCENCIA
FALA CON VOSOS FILLOS . Falar cun mozo ou una moza sobre as polucións nocturnas ou sobre a regra cando xa as tiveron é chegar demasiado tarde. Responda as primeiras preguntas que che formule o seu fill@, pero non o satures con demasiada información.
PONTE NO LUGAR DO TEU FILL@: Práctica a empatía con él. Axúdalle a entender que é completamente normal que estea un pouco preocupado ou que experimente un grao de timidez ata agora descoñecido. Dille que é normal que ás veces se sinta “maior” e outras como se aínda fóra un crío.
ESCOLLE AS SÚAS BATALLAS: Se o teu fill@ quere tinguirse o pelo, pintarse de negro ou vestir de outra maneira, tal vez mereza a pena que o pensedes dúas veces antes de opoñerse. Aos adolescentes gústalles sorprender e é moito mellor deixarlles ( ou negociar unha solución intermedia) que o fagan con cousas que son inofensivas e temporais. Garda as túas oposicións para as cousas importantes, como saídas nocturnas , piercin, tatuaxes, alcohol…
CONSELLOS PARA AS FAMILIAS DURANTE A ADOLESCENCIA
INFORMA AO TEU FILL@ E MATENTE INFORMAD@: a adolescencia é unha etapa de experimentación e ás veces esa experimentación inclúe comportamentos arriscados. Non eluda os temas relacionados co alcohol, drogas, sexo …. Se conversamos abertamente sobre estes temas antes de que se expoña a situacións problemáticas, haberá máis posibilidades de que actúe de forma responsable cando chegue o momento.
COÑEZA OS SEUS AMIGOS/AS aínda que respectando a intimidade do seu fill@,non todo é asunto noso. A non ser que detectes algunha sinal de alarma o dormitorio e as súas chamadas deben ser algo privado. E ademais hai que acostumarse moitas cousas non as van a contar.
SABER IDENTIFICAR OS SINAIS DE ALARMA: que os mozos experimenten cerca cantidade de cambios é algo normal durante a adolescencia, pero un cambio demasiado drástico pode indicar que existe un problema real ( aumento ou perda extrema de peso, problemas extremos de sono, cambios drásticos e repetino d e amigos e amizades ….)
SUPERVISIÓN: os rapaces de hoxe están rodeados dunha morea de información. Estar informados do que ve e o que lee. A televisión e o ordenador deben estar nas zonas comúns e suxeitos a un horario.
NORMAS AXEITADAS : non é un adulto pero tampouco un bebé
RECORDE…. Equilibrio …..como formar delincuentes Por Emilio Calatayud..
1.Dadle todo cuanto desee: así crecerá convencido de que el mundo entero le debe todo. 2. Reídle todas sus groserías, tonterías y salidas de tono: así crecerá convencido de que es muy gracioso y no entenderá cuando en el colegio le llamen la atención por los mismos hechos. 3. No le deis ninguna formación moral: ¡ ya la escogerá él cuando sea mayor! 4. Nunca le digáis que lo que hace está mal: podría adquirir complejos de culpabilidad y vivir frustrado; primero creerá que le tienen manía y más tarde se convencerá de que la culpa es de la sociedad. 5. Recoged todo lo que vaya dejando tirado: así crecerá pensando que todo el mundo está a su servicio; su madre la primera. 6. Dejadle ver y leer todo: limpiad con detergente, que desinfecta, la vajilla en la que come, pero dejad que su espíritu se recree con cualquier porquería. Pronto dejará de tener criterio recto. 7. Padre y madre discutid delante de él: así se irá acostumbrando, y cuando la familia esté ya destrozada lo encontrará de lo más normal, no se dará ni cuenta. 8. Dadle todo el dinero que quiera: así crecerá pensando que para disponer de dinero no hace falta trabajar, basta con pedir. 9. Que todos sus deseos estén satisfechos al instante: comer, beber, divertirse,…¡de otro modo podría acabar siendo un frustrado! 10. Póngase de su parte en cualquier conflicto que tenga…. Piense que todos están en su contra y que todos quieren fastidiarle
MOITAS GRAZAS
Top Related