1. As creacins den teatro son ideas para axudar aos nenos/as a
desenrolar a expresin escrita-verbal e corporal e, a estimular a
capacidade de memoria e mental. Temos aqu algns exemplos dalgunhas
obras de teatro creadas polos nenos/as de 6B O TEATRO DAS
MATES
2. UNHA PORTA NA PIZARRA PERSONAXES: O Profe de Mates, Marcos,
Silvia, Ral, Xon e Breixo. DESEO ESCENARIO: Unha aula. VESTIARIO:
Rapaces. NARRADOR/A: Miguel (Estamos en plena clase de matmaticas.
Os alumnos nos seus pupitres e o profesor xunto a pizarra
intentando explicar a sa leccin. Hoxe toca Polgonos, pero parece
que o tema non suscita moito interse entre os alumnos: uns bostezan
descaradamente, outros cuchichean a escondidas, outros xogan co
mvil...) Profe de Mates: (Traxeado e con enormes gafas, un pouco
chapado a antiga.)... Un polgono a porcin dun plano limitado por
lneas rectas. Os elementos dun polgono son: os lados, os vrtices e
os ngulos. Os polgonos poden clasificarse segn o seu nmero de lados
e a medida dos seus lados e ngulos... (De pronto un avioncio de
papel voa pola clase, hai unha risa xeral.) Profe de Mates: Pero
isto que ? Qun foi? Silencio. Marcos lentamente un pouco
avergonzado, levanta a man.) Marcos: Fun eu. Profe de Mates:
Marcos, imaxinvamo. Marcos: S quera demostrar que os polgonos tamn
voan. Profe de Mates: Qu gracioso...(Recolle o avin do chan mirao.)
casi un tringulo perfecto, pero por unha vez non ests equivocado,
qu figura temos aqu? (Busca a qun preguntar.) A ver, a ver...
3. isto Silvia... (Todos miran a Silvia que est tumbada sobre a
sa mesa, parece profundamente durmida.) Profe de Mates: Silvia?...
Non me oches ou que non sabes a resposta? (Acrcase mis a ela.)
Silvia?... (De pronto Silvia solta un ronquido espectacular e o
Profe de Mates da un salto haca atrs do susto. Todos rense a
carcaxadas Silvia desperta.) Silvia: Qu, qu pasa? Profe de Mates:
Pero bueno! (Ante o revolto xeral intenta imporse sen xito) Seores,
un pouco de orde por favor! Non sei que vos sucede hoxe pero
estades insoportables como sigades as eu marcho. Silvia: (Realmente
arrepentida.) Perdeme, Profe pero que en canto comeza a clase de
matemticas dame un sono...( bosteza.) Ui! Perdn Omar: que as mates
son un pouco rollo Sara: Eu non podo con ellas. Marcos: Pois anda
que eu! Profe de Mates: Pero non vos dades conta que as matemticas
forman parte da nosa existencia? Chema: De verdade? Profe de Mates:
Pois claro. Pnsao ben, despertate a alarma dun reloxo grazas ao
reloxo sabes en qu hora ao redor sueles organizar a ta xornada,
colles un autobs para vir a escola gracias que leva un nmero no
parte de arriba sabes que autobs o teu a donde te leva. isto por
poer s un exemplo. Os nmeros as matemticas estn na ta vida coti
dende que te levantas ata que te acostas. Chema: Buf! Que agobio
non? Profe de Mates: O noso mundo sera un caos absoluto sen os
nmeros, se non fora polas matemticas non sei qu sera de nos...
Marcos: Pois por eu como si desapareceran todas, mellor, para o que
has quero... As matemticas s sirven para complicarnos a vida, a que
s? Chema: Estou totalmente de acordo. Sara: eu! Rober: A verdade
que a veces son un pouco difciles... Omar:Slo a veces? Marcos: Fra
as matemticas! Fra as matemticas! (Os demais unnse tamn aos gritos
de Marcos, algns incluso seguen o ritmo golpeando na mesa.
nicamente Rber mantnse ao marxe un pouco asustado. O Profe de Mates
pon cara de non saber o qu facer.) Todos: Fra as matemticas! Fra as
matemticas! (Sobre todo ese gritero, soa de pronto un trono que
retumba violento por toda a sala, as luces parpadean das ou tres
veces antes de producirse o apagn.) Chema: Qu pasou? Sara: Qu foi
iso? Marcos: Pero qun apagou a luz? Rber: Oh oh, isto non cheira
ben... (A luz volve pouco a pouco, con pequenos parpados, coma se
lle costara regresar con toda sua forza.) Omar: (Aplaudindo.) Por
fin! Silvia: E o Profe? Chema: certo, e o Profe non est... Sara:
Foi a mirar qu pasou coa luz. Marcos: Ou cumpliu a sa ameaza se foi
da clase. Rber: (Est como hipnotizado mirando a pizarra.) Eu creo
que non se foi, ou polo menos, non voluntariamente... Silvia: o
Profe?
4. Chema: certo, o Profe non est... Sara: Foi mirar que pasou
coa luz. Marcos: Ou cumpliu a sa ameaza. Rber: (Est como
hipnotizado mirando a pizarra.) Eu creo que non se foi, ou polo,
non voluntariamente... Silvia: Por que dis iso Rber? Rber: Mirade o
que hay escrito na pizarra. (Os demais acrcanse a mirar.) Sara: Eso
non estaba antes do apagn. Rber: Isto moi raro... Silvia: Parece
unha mensaxe, non? Chema: (Lendo.) Seis lados iguais forman unha
porta extraa pero unha porta ao fin e ao cabo. Si logrs debuxala
abrirase para ti. Omar: Moi bonito, e iso que quere dicir? Rber:
unha especie de enigma xeomtrico. Marcos: (Con cara de non entender
nada.) Enigma qu?? Rber: Xeomtrico. Marcos:(Resoplando.) Bueno!, xa
estamos de novo coas matemticas. Sara: (Relendo o escrito na
pizarra, intentando entendelo.) Se logras debuxala abrirase para
ti... Hay que debuxar unha especie de porta na pizarra entonces
abrirase ou algo as, non Rber? Omar: Pero cmo vai a haber unha
porta na pizarra se detrs dela hai unha parede que da contra a
clase de 6B? Sara: Habr que comprobalo, non che parece? Marcos: Non
ser todo isto unha broma do Profe que quere tomarnos o pelo?
Silvia: Eu estou con Sara Rober. O Profe de Mates desapareceu algun
deixou esta misteriosa mensaxe para nos. Chema: entonces que
facemos? Contratamos un detective? Sara: Un detective?... Non
necesario, para iso estamos nos Rber: Cmo nos? Sara: (Ilusionada.)
Pero amigos, non vos dades conta?, est claro que ste un novo caso
para nos, para Os ltimos... (Todos miranse extranados, pero rpido
comprenden xuntos acaban a frase.) Todos:... da Clase! (Renense nun
coro xuntan as mans lanzan o seu grito de guerra.) Os ltimos da
Clase!... Os ltimos sern os primeiros!! Chema: Moi ben, pois mans a
obra. (Chema acercase a pizarra, colle unha tiza empeza a debuxar
un gran rectngulo.) Sara: Pero que fas Chema? Chema: Pois debuxar
unha porta como di o enigma xeomtrico se. Rber: Si, pero non da
igual a porta que se debuxe Chema: Mira Rber, unha porta e unha
porta mires por onde a mires todas son rectangulares. Rber: sta
non. Chema: Agora vermolo. Ata lle vou un picaporte a porta para
que quedes contento. Xa est! Vedes que bonita quedou?... Vamos,
segudeme!... (Nadie se move, dudan do resultado. Pero Chema sigue
adiante querendo atravesala choca coa pizarra: PLOM!!! Do tremendo
golpe, Chema rebota cae ao chan. Todos ren menos Sara que corre a
axudarlle.) Sara: Ala que golpe! Ests ben, Chema? Chema: (Todava un
pouco atontado polo porrazo.) Non sse abriu? Sara: O qu? A ta
cabeza? Chema: Non, a porta. Sara: Pois non, non se abriu. Chema:
Pareceme que a resposta non era a correcta, verdade? Rber: que ah o
pon ben claro, Seis lados iguias forman unha porta extraa, seis
lados Chema
5. non catro que son os que ti debuxaches para facer o teu
rectngulo ou cuadriltero, dicir, de catro lados. (Rber segn fala
vaise poendo un pouco en plan mestre.) cal o polgono que ten seis
lados? Silvia: O hexgono, non as? Rber: Exactamente! Omar: Que
ademis de seis lados tamn ten seis ngulos, non? Rber: As . E qu
hexgono est formado por seis lados ( silabea remarcando ben a
palabra:) i-gua-is? Silvia: Eso mis fcil. Rber: (Acercndose a
pizarra, collendo unha tiza.) Pois non outro que un hexgono
equiltero. Alcnzame a regra do Profe, Sara... ( Sara acrcase a mesa
do Profe de Mates, colle a regra bastante longas que hai sobre ella
despois psalla a Rber.) Sara: para qu a necesitas, Rber? Rber: Pois
para que todos os lados salgan mis ou menos iguais rectos. (
axudndose da regra empeza a debuxar lneas ata completar o hexgono,
un ben grande. Ao mellor ata necesita subirse a unha silla para
facer este gran polgono. Despois sinalando cada lado.) Un, dous,
tres, catro, cinco e seis lados, todos iguais. Marcos: Jooo!, qu to
mis listo... Sara: Si atenderas na clase en vez de facer
avioncios... (De pronto algo ocurre na pizarra. Soa un rudo
chirriante como de porta moi oxidada abrndose a figura debuxada por
Rber brese lentamente...) Rber: (Alonxndose da pizarra, abraiado
algo incrdulo do que est vendo.) Estse abrindo, estse
abrindooo!!!... FIN Autor: Miguel 6B
6. FESTA NO COLEXIO Personaxes: Ainara a prisma, Noemi a cono,
Dina a pirmide, scar o hexgono, Hugo o decgono e a Profesora Ana a
circunferencia. Narrador: Gabriel Garca Del Palo (O gran ngulo).
Narrador: Os alumnos chegaron clase. Ainara estaba sentada, Noemi e
Dina estaban falando, e scar e Hugo estaban estudiando para o exmen
de matemtica que tian nun rato. Ainara: Sentade todos nos sitios
que vai vir a profesora e vos vai largar unha bronca do copn. scar:
Estamos estudiando. Ainara: Dame igual, non quero perder tempo pola
vosa culpa cando vea. scar: Tranquila que non estamos falando alto.
Narrador: Os nenos estaban cada un ao seu rollo, e o peor de todo e
que a profesora estaba escoitando a sa conversa tras a porta da
clase. Dina: Teo que contarvos unha cousa moi impresionante!
Ainara: Qu ?
7. Dina: Chmome Dina. Ainara: impresionante! Noemi: Que parvada
mis grande. Cada da estades mis tolas. Ainara e Dina: O sabemos
dende hai tempo. Noemi: Xa me pareca a min. Hugo: scar deixame xa e
marcha para o teu sitio, que non me deixas estudar ben. scar: Vale,
xa me vou, pero non me pegues! Dina: Haxa paz que vos tiro pola
vent. Estades avisados. scar: Tirareite eu antes. Dina: Dixen que
haxa paz! Ainara: Vea, a estudar que a profe debe de estar ao caer.
Todos: A estudar! Narrador: A profesora esperou a que estivera a
clase en calma e entrou pola porta. Profesora Ana: Estades listos
para o exmen superdificil que vos preparei? Todos: S! Hugo: Eu
chapeime o libro. Ainara: Vas sobrado, si non? Hugo: Exacto.
Narrador: A profesora empezou a repartir as pxinas do exmen e todos
empezaron a escribir. Narrador: Ao terminar o da os rapaces estaban
moi nerviosos do seu resultado e fronse para as sas casas con
intriga. Mis tarde quedaron todos para falar sobre o seu resultado
e todos saban que aprobaran. Narrador: Ao da seguinte a profesora
deu as notas. Profesora Ana: Hugo, un 10, scar un 7'5, Noemi un
5'5, Ainara un 8'5 e Dina un 8'5. Todos: Ben! Aprobamos todos!
Narrador: Despois de todo iso fixeron unha gran festa con
patatillas, gominolas e moitos mis doces. Ainara: Isto vida.
8. Dina: Unha vida tola... Ainara 6B FIN OS PROBLEMAS DE
MATEMTICAS. Personaxes: Iago, Mara, o profe, Carlos, Ivn e os
pantasmas das matemticas. Escenario: Na clase de mates. Vestiario:
Disfraces de entroido. Narrador: A nai de Carlos. Un da calquera
pola ma Iago despertouse moi cedo porque acordouse de que tia un
exame a segunda hora xusto antes de que comezara o entroido. Iago
vesteuse a prsa para poder ver o seu programa favorito que comezaba
unha hora antes de que tivera que marchar ao colexio. Cando rematou
o programa Iago fixo os deberes moi rpido para que profe non lle
castigara, pero tia preguntas moi difciles, as que respondeunas de
calquira xeito. De camio escola Iago encontrouse coa ss amiga Mara
que tamn a andando a escola porque non lle gustaba estar cos nenos
no bus escolar. Mara -Hola Iago!. Iago -Hola Maia!, canto tempo sen
verte. Os dous foros charlando ata chegar ao colexio pero chegaon
dez minutos tarde ,asi que, a profe castigoulles no pasillo para
que pensaran sobre elo, Iago pensou que como ta que estar castigado
non lle ia dar tempo a rematar os novos deberes de mates que
acababa de mandar o profe. Como non os acabe non podera ir a festa
de entroido. Cando o profe lles mandou pasar. Iago pxose sentado
rapidamente para acabar os deberes, pero Mara non tia presa, as
que, psoxe a debuxar no caderno de mates en vez de facer os
deberes. Iago (Susurrando) -Mara ponte a facer os deberes senon non
poderas ir a festa de entroido. Mara (Pasando de l) -Bo, a min dame
igual o entroido, eu veo porque na mia casa fai fro. Nese mesmo
momento... Mara quitouse o seu disfraz, se foi ao bao mentres Iago,
quedbase pensado no que acababa de pasar. Carlos non lle deu tempo
a acabar os deberes porque lles faltaban por facer 2 exescicios e
os seus amigos Carlos e Ivn
9. burlronse dl. Carlos e Ivn ( Con ton burln) -Iago eres moi
lento facendo os deberes, ns xa os rematamos hai vinte minutos.
Iago pxose triste e non consegua acabar os deberes porque eran moi
difciles, as que o profe o castigou sen entroido ata que acabara.
Iago e Mara quedronse ss en clase acabando os deberes, mentras os
demais divertanse na festa de entroido. Iago acabou un exercicio,
pero o ltimo era moi difcil e pxose a chorar porque non poda ir a
festa de entroido. Iago (chorando) -Por favor que algun me axude!.
Nese momento a porta abriuse de golpe e unha brisa fresca entrou na
sala producndolles aos nenos un medo terrible. De speto un libro de
matemticas, unha regra e un lapis entraron voando pola porta, Eran
as pantasmas das matemticas! Iago e Mara (Berrando) -Socorro! Iago
e Mara estaban moi asustados porque na clase cada vez a mis vento,
nunca viran unha pantasma de verdade e non saban se escapar de eles
ou quedarse para loitar. Pantasmas das matemticas! Ns non somos
malos, somos bos pantasmas que os van a axudar a rematar os deberes
de mates!. Os pantasmas axudaron a Iago e Mara a rematar os deberes
en pouco tempo e puideron ir a festa de entroido, cando chegaron a
festa viron o ttulo da festa e era : Bailando coas mates. Os dous
votronse a rir ao chan pola aventura que tiveran na clase e o ben
que o pasaran os dous xuntos. Fin
10. Hugo Cea Mario 6B A MESTRE DE MATES Personaxes: Mestre
Cristina, Doutor, Alumnos, Ainara, Alex e Seor, Urxencias, numero
4, numero 3. Escenario: Colexio, Parque e Casa Vestiario: Roupa
moderna Narrador: Jonathan Gonzlez Rodrguez (Nun soleado dia)
MESTRE CRISTINA: Nenos sacade os libros de mates. ALUMNOS: Si
Cristina. MESTRE CRISTINA: Abride o libro na pxina 129 e facede os
exercicios do 1 ao 5 e despois repasade o tema 8. (Os nenos pense a
traballar) MESTRE CRISTINA: Recollede os libros e cadernos que vai
tocar o timbre. ALUMNOS: Vale! (Despois do colexio a profesora
decidiu dar unha volta polo parque) MESTRE CRISTINA: Encntame pasar
co ceo despexado (Pero de repente a mestre tropeza cunha corda e
caise ao chan) SEOR: deus meu! Que fai esta seora tumbada no chan e
inconsciente? SEOR: Vou chamar unha ambulancia a que a vean
recoller. Mira encontrei una seora no chan e inconsciente.
URXENCIAS: Segue viva? Seor: Si URXENCIAS: Vale, agora mandamos
unha ambulancia. (Escoitase a serea da ambulancia chegando ao
parque) DOUTOR: Esta ben? HOME: Si, solo esta inconsciente polo
resto ben. DOUTOR: Vamos levadea ao hospital. (Mentres soa a serea
da ambulancia, transportan a mestre ata o hospital) MESTRE
CRISTINA: Onde estou? DOUTOR: Esta no hospital MESTRE CRISTINA: Que
me pasou? DOUTOR: Te encontrou un home no chan, as causas da cada e
a
11. gravidade do golpe son descoecidas, poderas estar al horas
no chan. MESTRE CRISTINA: Vin como una silueta dun nmero, e moi
raro. DOUTOR: Pode que o haixa imaxinado polo golpe. Vaia a casa e
descanse. MESTRE CRISTINA: Vale (Mentres nunha cova baixo terra)
NMERO 4: Merda! Non consegun desfacerme dela. Sei que algn da pagar
por borrar aos meus compaeiros. Menos mal que sobrevivn e agora
podo levar a cabo a mia vinganza. Jajajajajaja! NMERO 3: Pode
pegarlle un tiro NMERO 4: Non. Sera mis fcil descubrir que a matei
e mandaranme ao crcere. NMERO 3: Sempre podes envelenala. NMERO 4:
E perfecto! Tes razn podera envelenala. (Mentres na casa da mestre)
MESTRE CRISTINA: E moi raro. Estou segura de que o vin de verdade,
pero porque quera atacarme ou matarme a min? ALEX: Ola mestre. Eu
mais Ainara vimos a visitarte. MESTRE CRISTINA: Grazas. Non tiades
que facelo. AINARA: Si que temos que vir para ver a nosa profesora
favorita. MESTRE CRISTINA: Moitas grazas. ALEX: Por certo temos
algo para ti nesta bolsa. E un reloxo novo e una pulseira. MESTRE
CRISTINA: Grazas. Non sabedes o moito que os agradezo os agasallos.
AINARA: Pois nos vamos indo. MESTRE CRISTINA: Adeus e ata logo.
ALEX: Chao MESTRE CRISTINA: Que rapaces mais bos. Por certo vou
investigar o que me pasou quizs sexa certo que me atacou un nmero e
moi raro e pode, ademais vin nas noticias que nun laboratorio
demostraron que os nmeros poden converterse en seres vivos.
(Mentres a mestre cristina saca unha pizarra para poer as anotacins
da sa investigacin na cova do malvado nmero 4) NMERO 4: Teo que ver
como envelenar a mestre. NMERO 3: Podes envelenar o caf da
maquina... NMERO 4: E verdade. Non sei que fara eu sen ti. (E
mentres pola noite o numero 4 vai ao colexio e vota o veleno no caf
da maquina) NMERO 4: Xa est. Pronto levarei a cabo a mia
vinganza.
12. (Pola maa na hora do recreo a mestre Cristina vai tomar o
seu...) MESTRE CRISTINA: A tomar o caf. Aaaaaaaaah unha rata
bebendo da mquina. (De repente a rata morre) MESTRE CRISTINA: A
rata morreu nada mais beber da mquina. Pode que o caf este
envelenado. (A mestre chama a polica) MESTRE CRISTINA: Teo aqu unha
mquina de caf que conten veleno. POLICA: Enseguida vamos para al.
MESTRE CRISTINA: Grazas. (Se escoita a serea de polica chegar)
POLICA: Informe. MESTRE CRISTINA: Fun a mquina de caf me encontrei
con que a rata despois de beber da mquina morreu. (Una hora
despois) POLICA: Encontramos pegadas dun nmero 4 catro psicpata que
vive nunha cova na ra Baiona. MESTRE CRISTINA: Vou POLICA: Non, e
moi perigoso MESTRE CRISTINA: Dme igual. POLICA: Pos entn vmonos.
(Chegan a cova do nmero 4) POLICA: Abra a porta MESTRE CRISTINA:
Non abre. POLICA: Trarmola abaixo. (Cae a porta) POLICA: Arriba as
mans. Queda detido polo intento de asasinato da Mestre Cristina.
FIN
13. Autor: Jonathan Gonzle6B A MORTE DO 8 PERSOAXES:Berta(9),
Carlos(6), Kevin(10), Hiplito(5), Xustina(11) Escenario: caderno de
mates. Vestiario: roupa de polica Narrador: scar BERTA: Carlos hai
unha divisin,vamos!. CARLOS: Onde ? BERTA: Na pxina 72. CARLOS:
Vale vamos. CARLOS: Quen o morto? HIPLITOTO: O nmero oito. BERTA:
Causa da morte? KEVIN: Unha divisin. Ainda non hai pegadas. BERTA:
Quen puido ser o culpable? HIPLITO: Podern ser o 1,o 2 ,e o 4 .
CARLOS: Pois vamos a investigar ! KEVIN: Eu e Hiplito vamos a
buscar ao 1. BERTA: Eu mais Carlos ao 2. CARLOS: Antes hai que
informar capitana Xustina. BERTA: Vale. (E foron a comisara na
pxina 29). XUSTINA: Interroguen ao 2 e ao 1 BERTA : Vale. NMERO 1:
Eu non fun... CARLOS: Pois dgame a sa coartada. NMERO 1: Estaba
nunha suma! BERTA: Algun pode demostralo? NMERO 1: Si, o Nmero 2.
BERTA: Carlos, foi o 4. CARLOS: Vou avisar a Hiplito. E foron a
polo nmero 4 na sa casa na pxina 17. BERTA: Abra a porta, polica!!.
HIPLITO: Vouna tirar abaixo. CARLOS: (con voz sarcstica) ou podes
xirar o pomo da porta, como ti queiras. KEVIN: Iso tamn vale.
HIPLITO: Vale. (e abren a porta). (e ven a o nmero 4). (penlle as
esposas). BERTA: Nmero 4, quedas detido pola divisin do nmero 8.
FIN
14. Autor: scar Barbeito 6 B OS SEGREDOS DAS MATES Perxonases:
Alumnos (Fred o nmero 8 , Bart o nmero 4 , Uxia o nmero 2),
Profesora Matilda o nmero 1 e Pai Antonio o nmero 5 Narrador/a: ??
Escenario: Un colexio Profesora Matilda: Bos das numerios! Alumnos:
Bos das profesora! Profesora Matilda: Hoxe vou facervos o exame dos
corpos xeomtricos Narrador/a: A profesora ao entregar os exames, os
alumnos reunironse para decir as sas notas Fred: Eu saqui unha C
(6) Uxa: Eu saquei unha A (10) Bart (triste): Eu....Saquei unha F
(3) Uxa e Fred: Como vaslle dicir ao teu pai a ta nota? Bart: Non
sei, non llo digades Uxa e Fred: Non sabemos gardar segredos!
Antonio o Pai: Ola meu numerio. Que tal as clases? Bart : Moi ben!
Antonio o Pai : Me alegro. Que tal o exame? Narrador/a: Uxa e Fred
non podan aguantar o segredo, entn se xiraron e miraron a Bart.
Eles estaban preocupados de que o pai de Bart se enterase Bart: Moi
ben ehhh... saquei unha A! Uxa e Fred (nerviosos): mentira sacu
unha F. Sentmolo Bart
15. Antonio o pai: Como?? Bart: Sinto, tia medo de que te
enfadases Antonio o pai: Non pasa nada, eu perdnote xa haber mis
exames Bart: Grazas por non anoxarte. Antonio o pai: Que vos parece
se vamos ao cine Bart,Uxa e Fred: Parcenos xenial! Antonio o pai:
Entn vamos Narrador/a: E todos foron felices ao cine FIN Autora:
Dina 6B