Galicia literatura e auga
Transcript of Galicia literatura e auga
GALICIA, LITERATURA
E AUGA
Ai, meu Sil
meu meigo rio
que tinhas os olhos verdes
e donairoso o feitio.
Ernesto Guerra da Cal
Silvia Roca, 4º de ESO
O río ten un leitomulidiño,
perfumado de rosase cravés.
Manuel Curros
Silvia Roca, 4º de ESO
Pasa río, pasa ríoco teu maino rebulirpasa, pasa ante as froliñascolor de ouro marfil,a quen cos teus doces labiostan doces cousas lle dis.
Rosalía de Castro
Silvia Roca, 4º de ESO
Silvia Roca, 4º de ESO
Era un airiño soave
que se ergueu pola mañán
e viña de non se sabe.
Era un recendo de rosas
de roseira de ningures,
que se meteu pola porta.
Xosé María Álvarez
Silvia Roca, 4º de ESO
Coma un río quixera eu ser: cantar
con estrelas no lombo cara ó mar,
deixando unha chorima en cada pedra
¡ Unha bágoa de Deus en cada ierba!.
X.M. Díaz Castro
Riba da auga tecidaflaira d´abrairaflorida.Riba da augatrenzada flaigrad´abraira granada.Uxío Novoneyra
Silvia Roca, 4º de ESO
Tiñamos medo
de mirármonos nenos
nos seusollosde vello,
no silenciado sangue
daspucharcas,
evitábamos o seu abrazo de verán e de argazo,
de pozo
de remuíño escuro.
Francisco X. Fernández Naval
Silvia Roca, 4º de ESO
O río levaba os ollosAilaláloPechados de carnes verdes,De nenos rindo pechados.O río levaba os ollosAilalálo,Soñando brinquedosbrancos,Nenos lixeiros cantando.O río levaba os ollosAilaláloCantando rotos de neveNenos lixeiros cantando.O río levaba os ollosAilaláloCortando sombras furtivasDe nenos furtos cortando.O río levaba os ollos!
Álvaro Cunqueiro Adrián Mosquera, 3º de ESO
POEMIÑA DO SEÑOR REGATO DO CEPELO
Nunca tiveche unha arelade tan humilde e sinxelo:¡Meu regato do Cepelo,das Regas uo da Barciela!.
Maila ó teu nome sonoro,eres regato e non río:¡ o teu caudal tan esguíonunca encherá un encoro!
Mais dices con xentileza,leve vea rumorosa,unha canción misteriosadunha asombrosa beleza.
Se eu te chamo : ¡ señoría!,Breve cantor xogoral:¡ ti non mo tomes a malque é proba de cortesía!(Manuel María)María Vázquez, 4º ESO
Poemiña de Rosalía de castro.
Pasa río, pasa, río
co teu maino rebulir
pasa, pasa ante as froliñas
color de ouro marfil,
a quen cos teus doces labios
tan doces cousas lle dis.
Nina Arcas Bouza 4º ESO
Suspiros tristes, lágrimas cansadas,
que lanza el corazón, los ojosllueven,
los troncos bañan y las ramas mueven
de estas plantas, a Alcides consagradas;
más del viento las fuerzasconjuradas
los suspiros desatan y remueven,
y los troncos las lágrimas se beben,
mal ellos y peor ellas derramadas.
Hasta en mi tierno rostro aquel tributo
que dan mis ojos, invisible mano
de sombra o de aire me le dejaenjuto,
porque aquel ángelfieramente humano
no crea mi dolor, y así es mifruto
llorarsin premio y suspirar en vano.
Luis de GóngoraAna Pena 3º ESO
Eduardo Pondal "Queixumes dos pinos", "Río Langüelle".
Alba Rodríguez, 3º de ESO
Os Eidos Tronou ventou e choveo. Bicouse a terra co ceo. A noite que onte caíu sólo foi pra quen’a oíu. Ameteu o río. Ameteron as fontes i os fontegallos dos montes. Naz’a a auga a golfarón. Regan os prados a cachón. Chove no monte e nas viñas. Envolca a auga en regueiras i ailí onde caen as beiras baila muiñeiras miudiñas… Chove xunto e miudo… Como siga unhos días este tempo vai dar gusto ver cubertas de mofo as penas as paredes vellas as ourelas dos ríos i as presas as estoldas dos muíños os teitos os castiñeiros xa sin folla i as árbores todas. Uxío Novoneyra
Alba Amenedo, 4º de ESO
¿Cántas gotas de auga e cántas follas novas? Da vosa mesma luz vos recontades: Abonda
Ángel Varela, 3º de ESO
¿Cantas gotas de auga e cantas follas novas? Da vosa mesma luz vos recontades: Abonda
Andrea Brage Amado
E cómo doi a luz
-xa de tan branca negra-
No corazón da mañán.
Entra en sí mesma
en mareas incertas
lixeiraanque profunda
simpleanquecrara.
E cómo doi vela
-xa de tan branca negra-
Sempre no seu sitio
Anque en mudanza sempre
Sed como la fuente que se derrama y no como el tanque que siempre contiene la misma agua. Paulo Coelho.
Cintia Vidal Mantiñán
A POESÍA FAISE NAS FRAGAS Zunido húmido do vento. Rozamento da chuvia sobre as follas dos carballos. Murmurio dun regato. Arrolo dunha lontra en cío. Berro dun lagarteiro. Mansedume dunha vaca marela pacendo. Feixes de luz perforando a follaxe. Goteo do callo nos sacos de xute. Xabarís forzando tesouros.. Silencio nos calvarios. A poesía faise nas fragas. (César Antonio Molina)
Héctor Pérez , 1º de ESO
A POESÍA FAISE NAS FRAGAS Zunido húmido do vento. Rozamento da chuvia sobre as follas dos carballos. Murmurio dun regato. Arrolo dunha lontra en cío. Berro dun lagarteiro. Mansedume dunha vaca marela pacendo. Feixes de luz perforando a follaxe. Goteo do callo nos sacos de xute. Xabarís forzando tesouros.. Silencio nos calvarios. A poesía faise nas fragas. (César Antonio Molina)
Lara Gómez, 4º de ESO
A ORILLAS DEL SAR. A través del follaje perenne que oír deja rumores extraños,y entre un mar de ondulante verdura,amorosa mansión de los pájaros,desde mis ventanas veoel templo que quise tanto. ROSALIA DE CASTRO
Laura Ares, 1º de ESO
POEMIÑA DO SEÑOR REGATO DO CEPELO Nunca tiveche unha arela de tan humilde e sinxelo: ¡Meu regato do Cepelo, das Regas uo da Barciela!. Maila ó teu nome sonoro, eres regato e non río: ¡ o teu caudal tan esguío nunca encherá un encoro! Mais dices con xentileza, leve vea rumorosa, unha canción misteriosa dunha asombrosa beleza. Se eu te chamo : ¡ señoría!, Breve cantor xogoral: ¡ ti non mo tomes a mal que é proba de cortesía! Manuel María
Verónica García Martín
Pasa río, pasa, río co teu maino rebulir pasa, pasa ante as froliñas color de ouro marfil, a quen cos teus doces labios tan doces cousas lle dis Rosalia de Castro
Tania Grueiro, 3º ESO
RIO SOLDÓN Río Soldón, de escumas puras na cascada, entre rochas bermellas fita azul ao pé da Serra Rocaboa! Deus, un día Abriu gorxas de luz nesta montaña galega e ficou saudoso a soñar. EDUARDO MOEIRAS
RÍOS DE OUTEIRO Río da infancia, ausente melodía
no corazón dun canto matutino.
Rio de Outeiro, espello cristalino,
dos meus días, corrente fuxidía.
Río do tempo, o sol de mediodía
xa devala en poñente vespertino.
Río da vida, río de destino,
peregrino de ignota lonxanía.
Lonxe de min, atópome contigo
Vexo un neno que escoita, paseniño,
os murmurios do tempo pasaxeiro.
Lonxe de ti, encóntrome comigo,
debruzado na Ponte do Muíño,
mirándonos pasar, Río de Outeiro.
Do libro "As luces de noutrora"
Edelmiro Vázquez Naval. 2010
Ainhoa Novo Mourelo , 1º de ESO
Pero nada cambia todo fica no mesmo lugar atemporal, inamovible son as mesmas paisaxes, os mesmos silencios as mesmas ondas xa non hai parellas enlazadas pola rúa nin estraños rituais nin frustracións perversas, nin poetas porque nada cambia agás os ollos con que se ve o tempo Modesto Fraga
Ana González, 3º ESO
Luz mollada chegáballe do mar. Qué craro o tempo pra ollála na praia con presencia de cousa! Qué sinxelo o serán pra baixala no pelo con caricia animal e pura! Luz mollada dos seus ollos Levaba o mar! Álvaro Cunqueiro, “Mar ao norde”
Ana González, 3º ESO
Brinca na rocha o regato puro. Azas de cor viva salpican o ceo. Suspiros do regato en flor, ¿de quen serán? A auga lambe a carriza coma bico na pel soñada ¿Qué amará? Eduardo Moreiras, “Os nobres carreiros” Ana González, 3º ESO
Falemos de tí e min xa que vivimos. Tí i eu nos ventos e nos solsticios. Tí i eu nos bosques e nos ríos. Tí i eu, historia de corpos nidios. Tí i eu, saudade de álbores íntimos. Tí i eu sin tempo polo tempo que imos. Tí i eu cantando, chorando e rindo Celso Emilio Ferreiro, “Longa noite de pedra”
Ana González, 3º ESO
Regatiños da doce Galicia, gaitiñas levades pro mar de pedra en pedra un gaiteiro espallando o voso alborear Os páxaros nos amieiros rompen con vos a cantar, as troitas pillan saltiños e brincan pra namorar.. (Avalino Cachafeiro) Nerea Couceiro, 4º ESO
Poemiña de Xosé María Díaz Castro. Coma un río quixera eu ser: cantar con estrelas no lombo cara ó mar, deixando unha chorima en cada pedra ¡ Unha bágoa de Deus en cada ierba!.
Nerea Couceiro, 4º ESO
EU QUERO SER MARIÑEIRO Eu quero ser mariñeiro, no meu barco navegar, ir deixando no camiño ronseles de escuma que cortan o mar. Eu quero ser mariñeiro, á lúa segredos contar, pintar de azul os meus soños, de azul e verde como o mar. Eu quero ser mariñeiro, cos peixes xogar e cantar, vivir buscando sereas agochadas nos corais. Eu quero ser mariñeiro, lixeiro nas ondas brincar, chegar ata o horizonte co meu perfume de sal. Julia González González
Nerea Couceiro, 4º de ESO
Coma un río quixera eu ser: cantar
Con estrelas no lombo cara ó mar,
Deixando unha chorima en cada pedra
¡ Unha bágoa de Deus en cada ierba!.
Xosé María Díaz Castro
Sergio García Coira
Zunido húmido do vento
Rozamento da chuvia sobre as follas dos carballos
Murmurio dun regato
Arrolodunhalontra en cío.
Berro dunlagarteiro
Mansedumedunha vaca marelapacendo.
Feixes de luz perforando a follaxe
Goteo do callo nos sacos de xute
Xabarís forzando tesouros.
Silencio nos calvarios.
A poesía faisenas fragas.
César Antonio Molina
Sergio García Coira
Desde o meu río da alegría
contemplo o decorrer de cada hora
e a sucesión da noite e máis da aurora,
da tarde, da maña, da meridía.
Daría Xohán Cabana
Sergio García Coira
Tronou ventou e choveu Bicouse a terra co ceo. A noite que onte caíu Sólo foi pre quen a oiu. Ameteu o río. Ameteron as fontes i os fontegallos dos montes. Nazá auga a golforón. Regan os prados a cachón. Uxío Novoneyra
Sergio García Coira
Mainos son os regueiriños que, mainiñosantre as herbas decorren tan mainamente pol-asmainiñasribeiras. Albino Nuñez
Sergio García Coira
Pasa río, pasa, río
Co teu maino rebulir
pasa, pasa ante as frolliñas
color de ouro marfil,
a quen cos teus doces labios
tan doces cousas lle dis.
Rosalía de Castro
Sergio García Coira
David Rodríguez, 1º de ESO
Río amigo. Que sono inmortal levas contigo! Que silencio na ribeira eterno se move nas túas augas procelosas! Que verdade abrangues nas augas claras Río amigo. Río manso. Río infindo. Poema sacado do libro de Xosé Otero Canto "Miño, río pai e amigo"
Candela Campello, 1º de ESO
Amor de auga lixeira, muiñeira. Amor de auga tardeira,ribeira. Amor de auga frolida, cantiga. Amor de auga perdida, miña amiga. Álvaro Cunqueiro
Jairo Castrillón, 1º de ESO
EL MAR…
Donde hay historias de amor
que nunca se escribieron,
donde las olas vienen y van
siempre trayendo dulces recuerdos.
Escucho en una caracola el susurro de tu voz,
te siento a mi lado, es la magia del mar,
me acerca a ti, me arrastran las olas…
El mar.
Lugar infinito, lejano horizonte
donde tu estás…
Arena fría que no me dice nada
pues las olas borraron
aquellas cosas que escribías
que terminaban en “te quiero”
El mar
Donde yo escribo estos versos
para ti, sin poderte olvidar.
Tú eres mi recuerdo, mi vida…
El mar…
Laura Río, 3º de ESO
Coma un río quixera eu ser: cantar
con estrelas no lombo cara ó mar,
deixando unha chorima en cada pedra,
e unha bágoa de Deus en cada herba.
Trociño da poesía chamada "Como un río" do libro "Nimbos" de
Editorial Galaxia 2014.
Xose Maria Díaz Castro
Lucía Paz, 1º de ESO
El agua tan pura y fresca, Siento su suavidad en mis manos, Fuente líquida y transparente, Que nos dá algo muy precioso Un cuerpo sano. Gracias a ella existimos, Siempre está presente, Enseñemos a cuidarla, Que no viviremos si ella está ausente. Aunque inodora sea, E insípido su sabor tenga, El hombre sin decencia, Arruina su inocencia, Mezclándola con químicos, Colorantes o llenándola de impurezas, Menospreciada el agua, Qué tristeza. Si entre todos ayudamos, Podremos dar libertad, A la hermosura del agua, De esa suciedad, Que a nosotros nos afecta, Ya que gracias a ella vivimos, Y si la cuidamos, Podremos dar vida, Al mundo azul que siempre quisimos.
Jorge López, 1º de ESO
Do libro "As pontes do Lérez" de A. Portela e A. Rodríguez Fraiz Seica así cantou Avelino Cachafeiro. Regatiños da doce Galicia, gaitiñas levades pro mar de pedra en pedra un gaiteiro espallando o voso alborear Os páxaros nos amieiros rompen con vos a cantar, as troitas pillan saltiños e brincan pra namorar...
Pablo Maroño, 1º de ESO