Obxectivo

igualdade

AS MULLERES

NA POLÍTICA E

A

DESAFECCIÓN

POLÍTICA

EMPODERAMENTO

ECONÓMICO DA MULLERSignifica que as mulleres contribúan de maneira moi

significativa ás economías, xa sea en empresas,

granxas, como emprendedoras, ou empregadas ou

traballando como cuidadoras domésticas non

remuneradas.

O empoderamento económico das

mujeres contribúe directamente á

igualdade de xénero, á erradicación da

pobreza e do crecemento económico

inclusivo.

Aínda que, seguensufrindo de maneiradesproporcionada a pobreza, a discriminación e a explotación. Istoimplica que moitasveces as mulleres acaben realizando traballos non seguros e mal pagados, e seguen a ser unhapequena minoría en postos directivos.

Diversos compromisos internacionais apoian o empoderamento económico das mulleres, entre elas a “Plataforma de Acción de Beijing”, a Convención sobre a eliminación da discriminación contra a muller, ONU Mulleres e diversos convenios sobre a igualdade de xénero da Organización Internacional do Traballo.

En todos os programas de empoderamento

económico, ONU Mulleres atende ás

mulleres que máis o necesitan. Por

exemplo: as mulleres rurais, as traballadoras

domésticas, algunhas migrantes e mulleres

con habilidades pouco desenvolvidas.

EMPODERAMENTO POLÍTICO

DA MULLERConsiste na creación e fortalecemento de

redes de mulleres e o posicionamento das

mulleres empresarias nos círculos de toma

de decisións políticas e económicas.

Cada vez son máis as mulleres que van

adquirindo notoriedade no mundo da

política, un campo tradicionalmente

dominado polo home, aínda que todavía o

porcentaxe de mulleres segue a ser moi

inferior ao dos homes.

Os porcentaxes van

aumentando co paso

dos anos pero dunha

maneira moi leve e

lenta.

É vital asegurar que as mulleres teñan voz e voto

en todas as institucións do goberno, dende o

poder xudicial e a función pública, así como no

sector privado e a sociedade civil, para que

poidan participar en igualdade no diálogo

público e na toma de decisións, e influir nas

decisións que determinarán o futuro das súas

familias e países.

Feitos e cifras

Só un 21,9 por cento das e

dos parlamentarios

nacionais eran mulleres.

En xaneiro de 2015, 10

mulleres eran Xefas de

Estado e habían 15 Xefas

de Goberno.

Rwanda é o país do mundo

con maior número de

parlamentarias (63,8%)

A escala mundial, en 37 estados as mulleres

representan menos de 10 por cento do total

das e dos parlamentarios en cámaras

individuais.

En Xaneiro de 2014, só un 17% dos cargos

ministeriais estaban ocupados por mulleres;

a maioría de elas ocupábase dos sectores

sociais, como a educación e a saúde.

En xeral, considérase que a “masa

crítica” con respecto á representación

das mulleres sitúase nun 30%. En xulio de

2014, 39 países, dos cuais 11, atópanse no

continente African e 8 en América latina,

alcanzaran dito porcentaxe de

referencia.

A DESAFECCIÓN POLÍTICA Que é? É a desconfianza global da

población respecto á eficiencia da

acción política, a cal leva a unha crise

xeral do sistema político e é algo que ven

sendo patente dende fai uns anos.

A indignación que os casos de corrupción

provocan na cidadanía :

1º Trata da indignación máis inmediata, aquela

que aparece a medida que se atopan os detalles

de cada caso.

2º A reacción ás decepcionantes respostas que

dan os partidos políticos involucrados.

3º Os posos de desconfianza xeral que unhas e

outras actuacións van deixando na sociedade.

Algunos confían na mellora da situación

económica ou que o olvido o cure todo,

pero non hai moitos motivos para crer nunha

recuperación inmediata da confianza dos

ciudadáns e cidadás cara seus

representantes, xa que a intensidade da

desafección é maior na actualidade.

Os cidadáns/ás máis perxudicados pola conxuntura

económica son os parados, os pensionistas, ou os

que teñen menos estudios. Pero os xubilados e amas

de casa ou xente sen estudos son os que menos

identifican os políticos como principal problema. Adesafección política incrementouse especialmente

entre a xente nova e estudiantes.

A pesar disto, tamén existe unha lectura positiva da

desafección. A desconfianza cara a clase política

non é sinónimo de pasotismo, como en ocasiones

se interpreta, se non de cidadáns e cidadás máis

críticos e esixentes co sistema.

Quen percibe aos políticos e aos partidos como

problema, teñen máis estudos e considéranse máis

informados sobre política que o resto. Ademáis,

aínda que están máis insatisfeitos co

funcionamiento da democracia, amosan maiores

niveis de apoio a este sistema como mellor réxime

político.

Por iso, aunque tradicionalmente se asocia

a desafección política en España con

cidadáns alonxados e desinteresados da

política, non é ese o caso da creciente

desconfianza da cidadanía española cara

seus representantes políticos.

En definitiva, a desafección non é fruto da

despreocupación ou de atitudes negativas

cara a política en xeral, se non da

insatisfacción co funcionamento do

sistema de cidadáns e cidadás que se

interesan polos asuntos públicos.

FINNatalia Suárez Muiños

e

Javier Noya Abilleira

4ºA