1. A cidade preindustrial. Os centros históricos

Ao longo dos século XIX e XX os cascos vellos coñeceron un longo declive

Produciuse unha expulsión da poboación e das actividades

económicas cara aos novos barrios, permanecendo unha

poboación vella e de escaso poder adquisitivo

1. A cidade preindustrial. Os centros históricos

Sen embargo, nos últimos anos desenvolvérosen actuacións moi ambiciosas de recuperación destos espazos

Promovéndose campañas de rehabilitación e recuperación de edificios e instalacións, conferíndolles novos usos

2. A expansión da cidade industrial: o ensanche e os primeiros barrios obreiros e zonas industriais

O Ensanche representaría a primeira coroa de expansión das cidade, asociada ás transformacións económicas e sociais que se producen a partir do século XIX ( R. I )

Sería a resposta ás novas necesidades

habitacionais demandadas pola

burguesía

No seu deseño podemos ver plasmados os seus ideais de orde, hixiene, regularidade…

Adoptáronse planos regulares, ortogonais normalmente, con rúas rectilíneas e grandes avenidas

Na actualidade atopámonos, por mor da especulación urbanística, cun entramado moi compacto e con poucos espazos libres

A edificación, neste zona verticalizouse

( grandes bloques substituíron aos edificios

decimonónicos )

Inicialmente a trama urbana foi de baixa

densidade, con quinteiros amplios, abertos por un ou

dous lados, e extensos espazos verdes

os rueiros son cerrados ( cos edificios adosados uns xunto aos outros e cun fronte de fachada que chega ata a beirarúa )

O uso predominante residencial característico desta zona , foi mudando progresivamente

xeneralizándose as actividades terciarias ( institucións financeiras,

administrativas, comeciais… )

funcións que se estenderon ao casco vello

Ata configurar unha nova área urbana denominada

CBD ( Central Business District )

barrios obreiros e zonas industriais As zonas industriais e os

barrios obreiros, levantados ao longo do século XIX e primeiras décadas do XX, contrastaban co ensanche burgués

barrios e instalacións situadas no límite exterior dos ensanches, a modo

de cinto ou coroa, ou nos municipios adxacentes ( suburbios

engadidos á cidade a medida que esta foi medrando )

Zonas cunha ordenación viaria caótica e unha trama urbana densa e compacta, con vivendas de escasa

calidade, unifamiliares ou en pisos

Os barrios naceron sen nengún tipo de planificación, sen as infraestruturas e equipamentos básicos

Actualmente estos espazos teñen unha gran diversidade interna, algúns se rehabilitaron e revalorizaron

O antigo matadeiro e mercado de gando construiuse entre 1908 e 1928 no distrito de Arganzuela no barrio de Legazpi por encargo do Concello de Madrid.

Coa chegada do novo século, o recinto esta experimentando unha destacada

transformación arquitectónica

Outros vellos barrios seguen conservando o seu carácter marxinal acentuándose o seu deterioro